Środki poprawiające przyczepność do trudnych podłoży - chemia budowlana

Pokrywanie powierzchni różnych materiałów farbami, lakierami czy tynkami dekoracyjnymi wiąże się z koniecznością trwałego związania materiału wykończeniowego z podłożem. Niewłaściwie przygotowana powierzchnia, przypadkowe substancje oleiste czy inne zanieczyszczenia albo zbyt gładka struktura materiału sprawiają, że farba, tynk czy klej nie utrzymują się na podłożu. Konsekwencjami tego zjawiska są pękanie, łuszczenie się, odpadanie czy osłabianie trwałości połączeń. Czynnikami, które mają wpływ na adhezję, są też wiązania chemiczne i oddziaływania międzycząsteczkowe. Środki poprawiające przyczepność do trudnych podłoży stanowią grupę preparatów chemicznych, które zmieniają warunki procesu. Mogą to być m.in. tzw. grunty szczepne, które poprawiają parametry powierzchni betonowych, cementowych, cementowo-betonowych czy kartonowo-gipsowych. Dzięki środkom z tej grupy jest też możliwa poprawa przyczepności do materiałów takich jak drewno, tworzywa sztuczne czy metal. Następuje ona m.in. przez zbliżenie napięcia powierzchniowego wyrobu do podłoża oraz regulację jego chłonności.